Sukces Klienta kancelarii – Wyczerpanie środków w konkursie nie usprawiedliwia braku dotacji

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 4 września 2019 r. (sygn. akt I GSK 1391/19) uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie oddalający skargę wnioskodawcy na negatywną ocenę jego projektu przekazując sprawę do ponownego rozpoznania temu sądowi. Sprawa dotyczyła wniosku o unijne dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Społecznego. Instytucja trzykrotnie odmawiała wnioskodawcy – spółce zajmującej się organizacją szkoleń i warsztatów – dofinansowania twierdząc, że skończyły się środki w konkursie a korekta punktacji wnioskodawcy prowadząca do zrównania go punktowo z projektami, które otrzymały dofinansowanie wcześniej nie uzasadnia dofinansowania, bo organ musiałby wtedy sfinansować kilkanaście innych projektów, które również w procedurze odwoławczej otrzymały tyle samo punktów.
Pomimo wcześniejszego prawomocnego wyroku, który nakazał instytucji ponowne rozpoznanie sprawy przez organ wskazując na konieczność przeprowadzenia analizy pozostawania środków w konkursie na chwilę rozpoznania protestu rozumianą jako „wiążące rozdysponowanie” środków wynikające z podpisanych z podmiotami znajdującymi się na liście rankingowej umów o dofinansowanie urząd rozpoznając sprawę ponownie odmówił dofinansowania projektu skarżącej. Pula środków w konkursie wynosiła 15 mln zł, a w momencie wyrokowania przez sąd urząd zakontraktował przeszło 7 mln zł. Twierdził jednak, ze środków w konkursie nie wystarczy na sfinansowanie projektu skarżącej bo musiałby wtedy sfinansować jedenaście innych projektów, które w toku procedury odwoławczej uzyskały 130 punktów, co byłoby nierównym traktowaniem innych wnioskodawców. Stanowisko organu podzielił WSA w Szczecinie oddalając kolejną skargę skarżącej.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił te rozstrzygniecie podzielając argumenty wnioskodawcy i nakazując WSA w Szczecinie ponowne rozpoznanie sprawy. NSA wskazał m.in., że WSA nie odniósł się do istotnych dla wyniku sprawy zarzutów, iż z pięcioma wnioskodawcami, których projekty uzyskały 130 pkt podpisano umowy. Sytuacja taka w sposób ewidentny może wskazywać na złamanie zasady równości. Skoro projekt spółki, oceniony pierwotnie z winy organu na 127 pkt, a następnie w wyniku odwołania oceniony na 130 pkt, takiego dofinansowania nie otrzymał. Trafnie wywodzi kasator, że zapewne po upływie ponad dwóch lat od rozstrzygnięcia konkursu z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością można przyjąć, że niekoniecznie wszyscy wnioskodawcy, którzy otrzymali taką samą liczbę punktów co skarżąca byliby zainteresowani podpisaniem umów o dofinansowanie. Nie można jednak tylko z powodu hipotetycznego założenia, że wszystkie inni wnioskodawcy z ocenami projektów na 130 pkt podpisaliby umowy, czynić wyłącznej podstawy do odmowy skarżącej kasacyjnie podpisania umowy. Tym bardziej – co nie jest kwestionowane sprawie – że skarżąca spółka jako jedyna z spośród wnioskodawców, których projekty uzyskały w wyniku procedury odwoławczej 130 pkt – wykazała inicjatywę dochodząc stwierdzenia niezgodności oceny jej projektu z prawem.
Pełna treść wyroku dostępna pod tym adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/E8B80F4E28
Wnioskodawcę w tym postępowaniu reprezentują prawnicy kancelarii  – radca prawny Krzysztof Brysiewicz i radca prawny dr Magdalena Porzeżyńska.