fbpx
       

Sukces! Korzystny wyrok dla Klienta Kancelarii w sprawie negatywnej oceny wniosku o dofinansowanie

Nasz klient – przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w branży medycyny estetycznej – złożył wniosek o dofinansowanie innowacji produktowej w ramach wsparcia dla MŚP w odpowiedzi na kryzys spowodowany koronawirusem COVID-19. Dokonując oceny wniosku, Instytucja Pośrednicząca uznała, że projekt wart prawie 1,5 mln złotych nie spełnia kryteriów merytorycznych dostępu, a w konsekwencji należy go ocenić negatywnie i nie rekomendować do dofinansowania.

Dzięki wsparciu prawników Kancelarii – radczyni prawnej dr Magdaleny Porzeżyńskiej i aplikantki adwokackiej Małgorzaty Woźniak – ocena wniosku została zaskarżona do WSA w Łodzi jako naruszająca przepisy ustawy wdrożeniowej [1]. W szczególności w skardze zarzucono Organowi ocenę wniosku w sposób dowolny, stawianie wymagań względem wnioskodawcy niewynikających z dokumentacji konkursowej oraz wybiórczą, a nie całościową lekturę wniosku, co skutkowało brakiem rzetelnej i obiektywnej oceny projektu. Ocena Instytucji Pośredniczącej opierała się bowiem na przypuszczeniach, które nie wynikały z treści wniosku o dofinansowanie, a stawiane wobec Wnioskodawcy wymogi nie wynikały bezpośrednio z dokumentacji konkursowej, lecz były oparte na zgeneralizowanych tezach i arbitralnych ocenach, co spowodowało, że Organ działał niezgodnie z procedurą wyboru projektów.

Rozpatrujący sprawę WSA w Łodzi w prawomocnym wyroku uznał za zasadną argumentację Kancelarii i stwierdził, że ocena projektu została dokonana z naruszeniem przepisów ustawy wdrożeniowej, w szczególności nie spełniała zasad przejrzystości, rzetelności i bezstronności wyboru projektów oraz równości wnioskodawców w dostępie do informacji o zasadach i sposobie wyboru projektów do dofinansowania. Skład orzekający podkreślił, że regulamin konkursu nie może być sprzeczny z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, a wymagania wobec wnioskodawcy nie wynikają ściśle z treści kryteriów podlegających ocenie:

Nie do zaakceptowania jest sytuacja, w której ocena projektu w ramach danego kryterium dopuszczającego odwołuje się do wymogów, których dane kryterium w swoim opisie nie zawiera. W szczególności zaś nie można zaakceptować sytuacji, w której kryteria te są de facto formułowane (doprecyzowywane) dopiero na etapie oceny, a więc z natury rzeczy nie mogły być znane wnioskodawcy podczas przygotowywania projektu i składania wniosku, a taka sytuacja miała miejsce w niniejszym przypadku (…) Na potrzeby oceny nie można było formułować wobec wnioskodawcy oczekiwań wykraczających poza ramy wymagań konkursowych co do spełnienia określonych kryteriów. Wszystkie kryteria oceny powinny być bowiem jasne i precyzyjnie określone już na etapie ogłaszania konkursu, bowiem jakiekolwiek wykroczenie poza ich margines powoduje brak przejrzystości konkursu oraz nierzetelność i arbitralność przeprowadzającej go instytucji” [2] .

W ślad za prawomocnym orzeczeniem sądu, wniosek o dofinansowanie poddany zostanie ponownej ocenie przez Organ, jednak z koniecznością uwzględnienia rozważań sądu zawartych w cytowanym wyroku.

W postępowaniach dotyczących błędnej negatywnej oceny wniosku o dofinansowanie bardzo ważne jest podkreślenie, iż sąd administracyjny ma nie tylko kompetencje do weryfikacji, czy wnioskodawca spełnił warunki formalne, lecz również, czy ocena ekspertów nie jest ona dowolna i arbitralna, czy została oparta na precyzyjnej treści dokumentacji konkursowej oraz czy została prawidłowo i wyczerpująco uzasadniona przez organ, w szczególności w zakresie nieprzyznanej lub obniżonej punktacji. Instytucje udzielające wsparcia na etapie oceny często próbują bowiem „łatać” nieprecyzyjnie określone kryteria oceny, formułując wymagania niewynikające z dokumentacji konkursowej lub dokonując jej interpretacji na swoją korzyść, a nawet wbrew przepisom prawa powszechnie obowiązującego. Z tego względu zawsze rekomendujemy ścieżkę odwoławczą przysługującą wnioskodawcom od negatywnej oceny projektu” – podkreśla aplikantka adwokacka Małgorzata Woźniak.

[1] Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 818 z późn. zm.; „ustawa wdrożeniowa”).

[2]  Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 listopada 2021 r. (sygn. akt: III SA/Łd 729/21).

 

Udostępnij

Newsletter

Bądź na bieżąco. Otrzymuj od nas alerty prawne, aktualne komentarze oraz informacje o nowych publikacjach ekspertów z Brysiewicz, Bokina i Wspólnicy sp.k..