Czy można nakazać Skarbowi Państwa realizację umowy o dofinansowanie? Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie

To postanowienie dołącza do kilkunastu innych uzyskanych przez nas już wcześniej w sprawach z udziałem beneficjentów. Po raz kolejny bowiem sąd powszechny bada stosunek umowny będący podstawą dofinansowania, stwierdzając bezprawność rozwiązania umowy przez instytucję udzielającą dofinansowania. Sprawa ta potwierdza kształtującą się linię orzeczniczą sądów, w której sądy cywilne oceniają realizację obowiązków przez strony umowy o dofinansowanie również z perspektywy takich norm jak zasady współżycia społecznego, lojalnego postępowania czy zasady proporcjonalności. Wielokrotnie zdarza się bowiem w sprawach z udziałem środków unijnych, że urzędnicy próbują wyciągać jak najsurowsze sankcje wobec beneficjentów, nawet w przypadku uchybień, które nie niosą lub niosą niewielki skutek dla budżetu środków unijnych.

Cieszy także, że sąd uznał istnienie interesu prawnego w roszczeniu beneficjenta – nie zawsze bowiem jest on prawidłowo rozpoznawany przez sądy, które w niektórych przypadkach wskazują, że zamiast wnosić o nakazanie realizacji umowy beneficjent może wystąpić z dalej idącym roszczeniem o odszkodowanie. Tymczasem powództwo odszkodowawcze nie jest wcale „dalej idącym roszczeniem”, lecz zupełnie innym roszczeniem, nie wiążącym się z ukończeniem projektu. Umowa o dofinansowanie zakłada osiągnięcie określonych produktów i rezultatów istotnych z perspektywy celów publicznych udzielonego dofinansowania, dlatego w naszej ocenie oczywistym jest, że roszczenie odszkodowawcze nie konsumuje roszczenia o ustalenie, że umowa została bezprawnie wypowiedziana i obowiązuje.