Prokuratura uznała argumentację zespołu white-collar crime Kancelarii i uchyliła na korzyść naszego Klienta postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym w postaci hipoteki o łącznej wartości 1,5 mln zł. Zabezpieczenie zostało nałożone w związku z podejrzeniem udziału w karuzeli VATowskiej i uzyskania nienależnego zwrotu podatku. Cała sytuacja potwierdza wagę gruntownej weryfikacji współpracowników przed oddaniem pod ich kierownictwo projektów o niejasnej proweniencji oraz konieczność stałego i osobistego monitorowania przebiegu transakcji. Sprawdza się tu również fundamentalna zasada ograniczonego zaufania w biznesie.
Prezes firmy, będącej naszym wieloletnim Klientem, wszedł we współpracę z partnerem biznesowym, który miał zarządzać nowym projektem o deklarowanej dużej stopie zwrotu. Niestety współpracownik okazał się nierzetelny, a podejmowane przez niego działania mogły prowadzić do ominięcia obowiązków podatkowych, i narazić spółkę na odpowiedzialność skarbową, przy jednoczesnym braku świadomości tego procederu u osób formalnie nią zarządzających.
Prokuratura kierowana takim podejrzeniem postawiła prezesowi zarzut popełnienia przestępstwa skarbowego, stosując swego rodzaju domniemanie, że jako członek zarządu powinien on monitorować kluczowe procesy w przedsiębiorstwie, a jeżeli nie dopiął tego obowiązku, to ponosi odpowiedzialność za przestępcze unikanie opodatkowania przez zarządzaną przez siebie spółkę.
Sprawa jest przykładem tego, że organy ścigania często traktują zabezpieczenie majątkowe nie tylko jako gwarancję realizacji przyszłych orzeczeń, lecz także jako środek przymusu obliczony na „nakłonienie” osób podejrzanych do szerszej współpracy z prokuraturą. Niestety niejednokrotnie bywa ono stosowane względem osób nie mających związku z popełnionym przestępstwem, których jedyną „winą” jest fakt zasiadania w zarządzie i pełnienie formalnych funkcji w przedsiębiorstwie.
Rezultat działań podjętych przez obrońców z naszej Kancelarii (adw. Bartłomiej Pietruszka, adw. Paulina Sułkowska i apl. adw. Hubert Zalewski) pokazuje, że warto walczyć o swój interes i przedstawiać organom ścigania swoje racje, ponieważ zdarza się, że skutkują one uchyleniem nałożonego zabezpieczenia i znacząco zmieniają układ sił w procesie.
